اینجا تعطیل شد!
سلام. (یادتون میاد کی آخرین بار بهتون سلام کردم؟ خودم یادم نمیاد!)
ولی چه سلامی، چه علیکی...
وقتی اکسیر به لطف شرکت مخابرات فیلتر شده،
وقتی اکسیران به خاطر «بعضی مشکلات قانونی» از بین رفته،
وقتی بنزین سهمیه بندی شده،
وقتی روزنامه هم میهن به خاطر چاپ مصاحبه و عکس «بازیگر زن سریال نرگس» توقیف شده،
وقتی مهستی مرده،
وقتی حمیرا حالش بده،
وقتی پگاه آهنگرانی سر صحنه فیلم می افته و دو تا مهره و دنده هاش میشکنه و تاندون پاش پاره میشه،
وقتی هوگو چاوز برای ششمین بار میاد ایران،
وقتی برای بار دوم با آمریکا مذاکره می کنیم،
وقتی به خاتمی تهمت می زنن،
وقتی دکتر «استیونس میچ» تو سریال پرستاران می میره،
وقتی پرستار «تری سالیوان» تنها میشه و بهش تمت می زنن که «رز» رو کشته،
وقتی ایران تحریم میشه و کسی تحویل نمی گیره،
وقتی کوله پشتی شروع میشه و دوباره باید هر شب قیافه ی فرزاد حسنی رو تحمل کنیم،
وقتی خط تلفن اینترنت خونه به علت بدهی قطع میشه و می ری ADSL می گیری و مثل ندید بدیدها با سرعتش حال میکنی،
وقتی...
واقعا حال وبلاگ نوشتن و سلام علیک برای آدم می مونه؟!
***
این اولین پست اکسیر در وبلاگ جدیدم هست که تو wordpress باز کردم. فعلا دارم باهاش کلنجار می رم تا ببینم چی میشه ولی از این به بعد، برخلاف میلم و بعد از پنج سال مجبورم اینجا بنویسم تا ببینم چی پیش میاد.
عیدهای گذشت و آینده هم مبارک. خوش باشین و التماس دعا